- KRTAŃ -
BUDOWA I FUNKCJA

Krtań jest narządem zlokalizowanym w obrębie szyi.  

Od góry łączy się z gardłem a od dołu z tchawicą (e). Od góry krtań jest zawieszona na kości gnykowej (a). Szkielet krtani składa się z kilku chrząstek różnej wielkości. Podstawę stanowi chrząstka pierścieniowa (c), obejmująca całą krtań. Inną dużą chrząstką jest chrząstka tarczowa (b), która osłania przód i boki krtani. Z przodu chrząstka ta zwłaszcza u mężczyzn znacznie się uwypukla, (jest to tzw. jabłko Adama). Tuż nad chrząstką tarczowatą znajduje się chrząstka nagłośniowa (d), która w chwili łykania przechyla się, zapobiegając zachłyśnięciu.
 

Do chrząstek krtani przyczepiają się liczne mięśnie, natomiast wnętrze krtani pokrywa błona śluzowa. Błona ta tworzy dwie pary fałdów. Dolna para to tzw. więzadła głosowe (fałdy głosowe, struny głosowe to pokrewne określenia) – struktury odpowiedzialne za emisję głosu. Z przodu przyczepione są one do chrząstki tarczowatej, a z tyłu do tzw. chrząstek nalewkowatych.

Te ostatnie są bardzo ruchome dzięki czemu szczelina pomiędzy fałdami głosowymi (tzw. szpara głośni) może się zwężać lub poszerzać.

Wszelkie zmiany w obrębie więzadeł ograniczające ich ruchomość powodować mogą zaburzenia głosu takie jak chrypka czy nawet duszność.
 

Wczesne wykrycie zmian patologicznych możliwe jest dzięki wykonaniu badań dodatkowych, takich jak endoskopia lub stroboskopia krtani.

GÓRA STRONY