PERFORACJA PRZEGRODY NOSA
- ZAMYKANIE KLIPSEM -

Przegroda nosa zbudowana jest w części przedniej z chrząstki (na rysunku kolor niebieski), a w części tylnej z kości (na rysunku kolor żółto-pomarańczowy) i w warunkach prawidłowych dzieli go na dwie równe części.

 Taka budowa nosa umożliwia najlepsze wypełnianie jego fizjologicznych funkcji polegających na nawilżaniu, ogrzewaniu i oczyszczaniu przepływającego powietrza.

W dość rzadkich na szczęście przypadkach dochodzi do powstania w przegrodzie nosa otworu, określanego fachowo jako perforacja przegrody nosowej (ang. nasal septal perforation).

Choć perforacja przegrody nosa spowodowana być może różnymi czynnikami to niewątpliwie najczęstszą jej przyczyną jest przebyty uraz nosa. Nie tak rzadko jest to uraz wynikający z przebytej operacji nosa. Klasycznym przykładem jest tu operacja prostowania skrzywionej przegrody nosa wykonywana wg niezalecanej obecnie techniki, polegającej na usuwaniu dużych fragmentów chrząstki i kości. Inna częsta przyczyna powstania perforacji to nadużywanie kropli do nosa (ale też innych substancji - tabaka, kokaina, itp), jak też pewne schorzenia metaboliczne (cukrzyca) i endokrynologiczne (choroby tarczycy, przysadki).

Z reguły powstanie perforacji przegrody poprzedzają pojawiające się krwawienia z nosa będące wyrazem uszkodzenia jego błony śluzowej.

Choć niektórym osobom obecność dziurawej przegrody może nie przeszkadzać,

to z reguły stanowi temu towarzyszą różne nieprzyjemne dolegliwości, najczęściej proporcjonalne do wielkości perforacji.

Jej obecność powoduje zaburzenie prawidłowego przepływu powietrza, czego skutkiem może być m.in. wysychanie śluzówki w nosie. Brzegi perforacji są szczególnie podatne na podrażnienia i uszkodzenia dlatego też czasami pojawiać się mogą dodatkowe krwawienia (najczęstsza lokalizacja perforacji, w przedniej części przegrody, odpowiada szczególnie dobrze unaczynionemu rejonowi).

Często w nosie po pewnym czasie pojawia się przerost małżowin nosowych - nos broni się jakby przed zwiększonym przepływem powietrza, powiększające się z boków małżowiny próbują zamknąć perforację, przez co paradoksalnie dojść może w końcu do zaburzeń jego drożności.

Czasami perforacja może się powiększać co w skrajnych przypadkach prowadzi do całkowitego zniszczenia przegrody, a nawet zapadnięcia się pozbawionego podparcia grzbietu nosa.

O ile nie ma przeciwwskazań (a pacjent nie jest zrażony efektami poprzednich zabiegów, których efektem mogło być właśnie powstanie otworu w przegrodzie) to najlepszym sposobem leczenia perforacji przegrody nosa jest zabieg operacyjny. Niestety w bardzo wielu przypadkach, szczególnie przy dużych zmianach jest on technicznie bardzo trudny lub wręcz niemożliwy do wykonania. Poza tym nawet jeśli się uda często przeszczepiona   (przemieszczona) tkanka ulega martwicy a powstająca nowa perforacja może być większa niż na początku.

NA SZCZĘŚCIE DLA CZĘŚCI PACJENTÓW OD PEWNEGO CZASU ISTNIEJE INTERESUJĄCA ALTERNATYWA
 
Jest nią małoinwazyjna, wykonywana w znieczuleniu miejscowym procedura, polegająca na zamknięciu otworu w przegrodzie nosa specjalnym "klipsem" wykonanym z elastycznego, medycznego silikonu.

 Klips ten kształtem przypomina guzik jaki stosuje się jeszcze czasami do zapinania powłoczek na poduszki i kołdry. Zasada jego zakładania do nosa jest w uproszczeniu również podobna.

Przed wprowadzeniem klips jest przycinany do odpowiedniego rozmiaru i dodatkowo z jednej strony nacinany tak, aby można było go przecisnąć przez mniejszy od niego otwór w przegrodzie.

Po założeniu z jednej strony jest zupełnie gładki, natomiast po drugiej szczególnie dociekliwe osoby mogą palcem wyczuć wspomniane nacięcie.

Przeprowadzone, opublikowane badania kliniczne wskazują, że założony klips jest przez większość osób dobrze tolerowany i może pozostawać w nosie przez kilka lat, poprawiając zaburzony przepływ powietrza, a tym samym redukując nasilenie niekorzystnych objawów.
 

Zabieg ten nie nadaje się do przeprowadzenia u osób z dużym skrzywieniem przegrody nosa oraz w przypadkach gdy perforacja jest bardzo duża (>2,5 cm) lub bardzo mała. Ponieważ założony klips jest ciałem obcym, a nie naturalną, własną tkanką to niektóre osoby mogą mieć przewlekłe uczucie różnego stopnia „dyskomfortu” w nosie związanego z jego obecnością (ból, katar, utrudnione oddychanie, zasychająca wydzielina). W pewnych sytuacjach – choć zdarza się to rzadko - te niekorzystne objawy mogą być na tyle dokuczliwe i nieakceptowalne, że uniemożliwiają „noszenie” klipsa (co jest niemożliwe do przewidzenia przed zabiegiem) i wówczas trzeba go usunąć.

GÓRA STRONY